Jak zbudowane są stałe aparaty ortodontyczne?

Aparaty na zęby wykorzystywane są w leczeniu ortodontycznym. Wykazują bardzo dobrą skuteczność w leczeniu wielu wad zgryzu u pacjentów, zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Każdy standardowy aparat na zęby składa się z kilku podstawowych elementów, do których zaliczamy zamki, łuk ortodontyczny i ligatury. W zależności od specyfiki wady zgryzu w zamkach mogą pojawiać się również inne elementy, np. sprężynki nakładane na fragment łuku pomiędzy dwoma sąsiadującymi zębami, osłonki silikonowe stosowane w przypadku braku któregoś z zębów, łańcuszki elastyczne zapobiegające rozsuwaniu się zębów.

 

Budowa aparatu na zęby

• Zamki ortodontyczne. To najważniejszy element każdego aparatu ortodontycznego. Mogą być wykonane z różnych materiałów, najczęściej stali chirurgicznej, ale również tworzyw kompozytowych lub ceramiki. Przyklejane są do zębów przy pomocy kleju ortodontycznego. Bez względu na materiał, z którego zostały wykonane, ich budowa i funkcje są podobne. W każdym zamku znajduje się szczelina, przez którą przeprowadzany jest łuk ortodontyczny. Zamki nakładane są na zębach do piątki. Na szóstkach zakładane są pierścienie ortodontyczne, a siódemkach – niewielkie rurki.
• Łuk ortodontyczny. To głównie od tego elementu zależy skuteczność leczenia ortodontycznego. Najczęściej wykonane są z drutu niklowo-tytanowego lub ze stali. W początkowych fazach leczenia stosuje się delikatne i elastyczne łuki. Po pewnym czasie zmienia się je na mocniejsze i bardziej sztywne.
• Ligatury. Elastyczne ligatury mają za zadanie podtrzymywanie łuku aparatu w szczelinie zamka. Chronią łuk ortodontyczny przed wypadnięciem lub przesunięciem. Ligatury, zwane często “gumeczkami” występują w różnych kolorach, dlatego można je dobrać adekwatnie do indywidualnych preferencji. W przypadku niektórych wad zgryzu stosuje się połączone ligatury, zwane łańcuszkami elastycznymi, które mają na celu przeciwdziałanie rozsuwaniu się zębów. Warto jednak pamiętać, że we współczesnej ortodoncji funkcjonują również zamki samoligaturujące, które nie wymagają stosowania ligatury.