Poradnik

1. Kiedy powinna być pierwsza wizyta ortodontyczna?

Na wizytę u ortodonty najlepiej stawić się w wieku wczesnoszkolnym, kiedy mamy jeszcze zęby mleczne lub jesteśmy w trakcie ich wymiany. Natomiast rozpocząć leczenie ortodontyczne można w każdym wieku.

 

2. Jakie problemy u osób dorosłych wskazują na potrzebę konsultacji ortodontycznej?

Najczęściej do lekarza ortodonty zgłaszają się pacjenci, którym potocznie mówiąc przeszkadzają krzywe zęby. Dla przeważającej części pacjentów aspekt kosmetyczny (stłoczenia zębów, niewłaściwe ustawienie, szpary między zębowe) jest jednym z głównych powodów skłaniających do rozpoczęcia leczenia. Jednak krzywy zgryz to nie jedyne schorzenie kwalifikujące do leczenia ortodontycznego. Do ortodonty powinny również zgłosić się osoby, które mają problemy ze zgrzytaniem i ścieraniem się zębów, odsłanianiem szyjek zębowych czy nadmiernym odkładaniem kamienia nazębnego.

 

3. Jak przygotować się do wizyty u ortodonty?

W zależności czy pacjent jest w wieku wczesnoszkolnym, czy starszy, lekarz zazwyczaj prosi o wykonanie odpowiednich prześwietleń RTG.

 

4. Jak wygląda pierwsza wizyta ortodontyczna?

Lekarz ortodonta w pierwszej kolejności zbiera wywiad medyczny, przedstawia wstępną diagnozę, proponuje zrobienie wycisków pod modele diagnostyczne lub na aparat ruchomy, a także robi fotografię twarzy i zębów.
Na pierwszej wizycie dowiecie się również Państwo czy nie trzeba wyleczyć zębów przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego.

5. Jak zacząć leczenie?

Po pierwszej wizycie lekarz ortodonta na podstawie dokumentacji medycznej pacjenta, przygotowuje dla niego plan leczenia. Przedstawia pełną diagnozę wady zgryzu oraz metodę i czas leczenia. Czasem zachodzi konieczność pogłębienia diagnostyki i wtedy lekarz kieruje pacjenta na dodatkowe badania.
Pacjentowi pozostaje umówić wizytę i rozpocząć leczenie.

 

6. Jak wyglądają poszczególne etapy leczenia ortodontycznego?

Leczenie aparatem stałym składa się z kilku następujących po sobie faz ”układania” zębów.
Etapy leczenia każdego pacjenta mogą się różnić między sobą, wszystko zależy od zdiagnozowanej wady. Dlatego każdy przypadek traktujemy indywidualnie. Naszym zdaniem tylko takie podejście może zapewnić najwyższą skuteczność podejmowanych przez ortodontę działań. Pacjenci powinni stale pamiętać, że aparat nie działa automatycznie i musi być systematycznie aktywowany i kontrolowany. Leczenie skuteczne i zgodne z ustalonym wcześniej planem przebiega harmonijnie tylko wtedy, gdy pacjent zgłasza się na wizyty kontrolne w wyznaczonym terminie oraz przestrzega zaleceń lekarza.

 

7. Czy mosty lub korony są przeciwwskazaniem do leczenia ortodontycznego?

Nie, nie ma takich przeciwwskazań. Mosty powinny być wymienione i dostosowane do warunków zgryzowych po leczeniu ortodontycznym.

 

8. Czy mogę wybrać aparat ortodontyczny ?

Do każdej wady zgryzu lekarz ortodonta dobiera rodzaj aparatu, tak aby leczenie było jak najbardziej skuteczne i satysfakcjonujące. Pacjent natomiast może wybrać czy preferuje aparat kosmetyczny, czy „metalowy”. Natomiast w przypadku aparatów ruchomych, młodszych pacjentów zdecydowanie ucieszy możliwość wyboru koloru aparatu.

 

9. Jak długo trwa założenie aparatu ortodontycznego?

Od jednej godziny do dwóch, w zależności od tego czy montowany aparat będzie zakładany jednoczasowo na oba łuki zębowe, czy też na jeden łuk.

 

10. Czy zakładanie aparatu boli?

Nie, montaż aparatu nie boli. Lekarz wytrawia każdy ząb z osobna i nakłada wiązanie – klej na zamek ortodontyczny i przykleja do zęba, następnie klej jest utwardzany lampą polimeryzacyjną.

 

11. Czy obowiązuje jakaś specjalna dieta z aparatem ortodontycznym?

W początkowych dniach po założeniu aparatu należy przyzwyczaić się do jego obecności w jamie ustnej, może występować dyskomfort na nagryzanie, dlatego też zalecana jest raczej miękka dieta.
Nie zaleca się natomiast posiadaczom aparatów stałych wgryzania w owoce, wszystko należy kroić. Spożywanie bardzo twardych lub lepkich pokarmów podczas leczenia ortodontycznego może nie tylko uszkodzić aparat stały, ale również przeciążyć stawy skroniowo żuchwowe.